kasih mama

assalamualaikum...sempena hari ibu hari ni saya nak cerita pasal ibu saya yang tersayang hihihih..iaitu Puan Fatimah Binti Mohd Jais...

tanggal 17 oktober 1990 bermula lah tugasnya sebagai seorang ibu..pada peringkat awal bukan senang nk jaga saya ni..maklumlah lahir di usia pramatang banyak masalah nya. dua tahun awal yang menyeksakan tak cukup tidur, ulang alik hospital jgn kata lah dah mcm rumah kedua..klu saya nangis je semalaman lah die x tido..pastu jiran sebelah rumah pun datang pujuk..tak lama pastu mak saya masuk spital sbb sakit..tp nasib baik lpas tu ok dah...

saya ni sgt beruntung mak saya layan saya macam biasa walaupun saya ni ada kekurangan..x pernah buat saya rasa kekurangan tu..itu sebab nye saya dihantar pegi sekolah sbak selau pesan pelajaran tu penting sbb klu xde pelajaran kita x boleh ubah nasib sendiri..die lah yang pagi2 hantar pegi skola kebangsaan petang pegi skolah agama..walaupun pernah jatuh moto dua kali tapi die x pernah serik nak hantar saya ke sekolah..

pastu masuk pulak pegi sekolah menengah..kali ni skolah nye jauh sikit..tp mak terus jugak hantar naik moto..rmai orang tnya "x takut ke hantar anak jauh2???" tp mak saya jwb "kalau die nak belajar xpe.." hujan,panas,tayar pancit antara dugaan yg ditempuhi sebab nk hantar saya pegi sekolah..ada satu masa tu form 3 ada sikit masalah..saya x boleh buat keje kursus untuk subjek kemahiran hidup pastu pengetua panggil mak saya suruh saya pindah sekolah..pastu mak saya marah la sebab die tau anak die boleh buat dengan bantuan orang lain sebab die fikir saya tak boleh blajar kt sana...Alhamdulillah dengan hasil bantuan cikgu dan doa mak saya akhirnya dapat la saya result yang cemerlang dlm PMR, SMA, dan SPM..akhirnya saya dapat buktikan kat semua org yg saya mampu berjaya.

pastu pegi pulak CFS IIUM Nilai, walaupun risau die sentiasa mendoakan saya dan memberi nasihat..berkat doa dan kesabaran segala halangan dapat ditempuhi..

sapai ke hari ini ada kt main campus IIUM dia trus bagi semangat dan doa..doanya x pernah putus...walaupun bnyk masalah die ttap mengukir senyuman..itu lah kunci kekuatan saya selain dari kawan2 dan "pakar motivasi" aku heheh..

kalau nk diikutkan bnyk lg yang nak ditulis..terlalu bnyk jasa dan pengorbanan sehinggakan tiada kata yang mampu diluahkan tiada apa yang mampu dilakukan untuk membalasnya kecuali dengan kejayaan.. Insya Allah..

terima kasih mama..sayang mama...